ENGLISH TRANSLATION 🇺🇸Below 🇳🇱
“Mijn moeder ouder zien worden breekt mijn hart elke dag”, zegt Wout van Aert in Emotional Confession
In de professionele wielersport staat Wout van Aert bekend om zijn tomeloze kracht, onvermoeibare werkethiek en zijn vermogen om zware beklimmingen en snelle sprints te doorstaan. Als nationale held in België en een van de meest bewonderde wielrenners op het internationale circuit, heeft Van Aert enkele van de zwaarste uitdagingen in de sport meegemaakt. Maar in een diep persoonlijke en emotionele reflectie gaf de wielrenner onlangs toe dat het moeilijkste waar hij mee te maken krijgt niet op de weg is, maar thuis.
In een zeldzaam moment van kwetsbaarheid deelde Van Aert: “Een van de meest pijnlijke en verontrustende dingen die me elke dag raakt, is mijn moeder ouder zien worden.” Zijn woorden, eenvoudig maar ontroerend, hebben een krachtige snaar geraakt bij fans over de hele wereld.
Van Aerts carrière is gekenmerkt door triomfen en beproevingen. Hij heeft verwoestende valpartijen, intense rivaliteiten en de constante druk van verwachtingen doorstaan. Maar achter de atleet staat een zoon – een man die persoonlijk verlies heeft doorstaan en nu met stille verslagenheid toekijkt hoe de vrouw die hem heeft opgevoed, dag na dag ouder wordt.
Zijn moeder, Nora Laeremans, is vanaf het begin een vaste waarde in zijn leven geweest. Steunend, trots en nuchter, heeft ze hem bijgestaan tijdens de duizelingwekkende hoogtepunten van de Tour de France-podia en de donkere dieptepunten van blessure en herstel. Van Aert verloor zijn vader, Henk van Aert, in 2017, een ervaring die hem diep heeft geraakt. Sindsdien is de band met zijn moeder nog waardevoller geworden – en nog pijnlijker om te zien hoe die met de tijd verandert.
“Soms kijk ik naar haar en herinner ik me dat ik nog maar een jongen was en dat ze me naar mijn eerste wedstrijden bracht,” zei hij. “Ze geloofde in mij voordat ik in mezelf geloofde. En nu, elke keer dat ik een nieuwe rimpel zie of dat ze wat langzamer beweegt, herinnert het me eraan dat de tijd te snel gaat.”
Zijn woorden weerspiegelen een universele waarheid die veel verder reikt dan alleen wielrennen. Hoe succesvol of sterk we ook worden, niets bereidt ons voor op het stille verdriet van het zien opgroeien van een ouder. Het is een gevoel dat velen begrijpen – een stil verdriet dat op de achtergrond van het leven blijft hangen.
Voor Van Aert, die vaak onderweg is, voegt het combineren van gezin en een veeleisende carrière een extra emotionele laag toe. “Zo vaak weg zijn maakt het nog moeilijker”, gaf hij toe. “Je komt thuis en je ziet kleine veranderingen – subtiel, maar ze blijven je bij.”
Ondanks de pijn blijft Van Aert toegewijd aan zijn gezin en doet hij er alles aan om zoveel mogelijk tijd met zijn moeder door te brengen. Hij spreekt vaak met warmte en eerbied over haar, en zijn berichten op sociale media weerspiegelen af en toe momenten van verbondenheid, rustige familiediners of dierbare herinneringen die hij met dierbaren deelde.
Fans hebben met empathie en bewondering gereageerd. Een volger reageerde: “Dit is waarom we van Wout houden – niet alleen om wat hij op de fiets doet, maar ook om wie hij ernaast is.” Een ander schreef: “Zovelen van ons voelen dit. Dank je wel dat je het hardop zegt.”
Van Aerts bereidheid om openlijk te spreken over zo’n diepmenselijke ervaring onderscheidt hem in een wereld die vaak taaiheid en stoïcisme verheerlijkt. Het herinnert hem eraan dat zelfs de sterkste harten stille lasten dragen – en dat liefde, vooral voor onze ouders, een van de krachtigste krachten is die ons leven vormgeeft.
In het wielrennen is Van Aert een vechter. Op de weg is hij fel en onverschrokken. Maar het zijn tederheid en eerlijkheid die de wereld eraan herinneren wat er echt toe doet. Overwinningen komen en gaan, trofeeën verstoffen, maar de liefde tussen moeder en zoon is tijdloos.
Terwijl Van Aert zijn opmerkelijke reis in de sport voortzet, brengt zijn emotionele eerlijkheid een nieuw soort kracht in zijn verhaal. Een kracht die verder gaat dan fysiek uithoudingsvermogen – een kracht geworteld in liefde, in verlies en in de stille pijn van het zien verstrijken van de tijd.
ENGLISH🔄🔤🇺🇸
“Watching My Mother Grow Older Breaks My Heart Every Day,” Says Wout van Aert in Emotional Confession
In the world of professional cycling, Wout van Aert is known for his relentless power, tireless work ethic, and ability to endure brutal climbs and high-speed sprints. A national hero in Belgium and one of the most admired cyclists on the international circuit, van Aert has faced some of the sport’s toughest challenges. But in a deeply personal and emotional reflection, the cyclist recently admitted that the hardest thing he faces isn’t on the road — it’s at home.
In a rare moment of vulnerability, van Aert shared, “One of the most painful and troubling things that hits my heart every day is watching my mother get older.” His words, simple yet deeply moving, have struck a powerful chord with fans around the world.
Van Aert’s career has been marked by triumphs and trials. He has endured devastating crashes, intense rivalries, and the constant pressure of expectation. But behind the athlete is a son — a man who has weathered personal loss and who now watches with quiet heartbreak as the woman who raised him grows older, one day at a time.
His mother, Nora Laeremans, has been a steady presence in his life since the beginning. Supportive, proud, and grounded, she has stood by him through the dizzying highs of Tour de France podiums and the dark lows of injury and recovery. Van Aert lost his father, Henk van Aert, in 2017, an experience that deeply affected him. Since then, the bond with his mother has become even more precious — and even more painful to witness changing with time.
“Sometimes, I look at her and I remember when I was just a boy, and she’d drive me to my early races,” he said. “She believed in me before I believed in myself. And now, every time I see a new wrinkle or she moves a bit slower, it reminds me that time is moving too fast.”
His words echo a universal truth that resonates far beyond cycling. No matter how successful or strong we become, nothing prepares us for the quiet sorrow of watching a parent age. It’s a feeling many understand — a silent grief that lingers in the background of life.
For van Aert, who often lives life on the road, balancing family with a demanding career adds another layer of emotion. “Being away so often makes it even harder,” he admitted. “You come home and you see small changes — subtle, but they stay with you.”
Despite the pain, van Aert remains devoted to his family and makes every effort to spend time with his mother whenever possible. He often speaks of her with warmth and reverence, and his social media posts occasionally reflect moments of closeness, quiet family dinners, or cherished memories shared with loved ones.
Fans have responded with empathy and admiration. One follower commented, “This is why we love Wout — not just for what he does on the bike, but for who he is off it.” Another wrote, “So many of us feel this. Thank you for saying it out loud.”
Van Aert’s willingness to speak openly about such a deeply human experience sets him apart in a world that often glorifies toughness and stoicism. It’s a reminder that even the strongest hearts carry quiet burdens — and that love, especially for our parents, is one of the most powerful forces shaping our lives.
In cycling, van Aert is a fighter. On the road, he’s fierce and fearless. But it’s his tenderness and honesty that remind the world of what truly matters. Wins come and go, trophies gather dust, but the love between a mother and son is timeless.
As van Aert continues his remarkable journey in the sport, his emotional honesty brings a new kind of strength to his story. A strength that goes beyond physical endurance — a strength rooted in love, in loss, and in the silent ache of watching time slip by.