Wout van Aert doorbreekt de stilte: eerlijke reflectie op zijn grootste overwinningen, pijnlijke tegenslagen en de erfenis die nog geschreven moet worden
Wanneer mensen spreken over de meest complete renners in het moderne wielrennen, komt er altijd één naam bovendrijven: Wout van Aert. Een krachtpatser op de weg en drievoudig wereldkampioen veldrijden, van Aert heeft een reputatie opgebouwd als de man die alles kan. Van de kasseien in Noord-Europa tot de zware bergetappes in de Tour de France, hij heeft prestaties geleverd die fans en rivalen met ongeloof doen toekijken. Maar achter de overwinningen schuilt een verhaal van tegenslagen, gemiste kansen en een honger die nog steeds in hem brandt. Terugkijkend op zijn carrière tot nu toe, geeft van Aert toe dat zijn reis net zozeer over veerkracht gaat als over winnen.
Van Aerts opkomst begon in het veldrijden. Tussen 2016 en 2018 domineerde hij, met drie opeenvolgende wereldtitels waarmee hij zichzelf als een van de groten van de sport vestigde. Toch weigerde hij zich te beperken tot één discipline. Door over te stappen naar het wegwielrennen verbaasde hij het peloton met zijn veelzijdigheid. Hij was een sprinter die ook een tijdrit kon winnen, een klassiekerspecialist die kon klimmen, en een helper die zich kon ontpoppen tot ritwinnaar. Zijn eerste Monumentzege kwam in Milaan–San Remo in 2020, toen hij Julian Alaphilippe in een spannende finale versloeg. Later dat seizoen veroverde hij de witte grindwegen om Strade Bianche te winnen, waarmee hij bewees dat hij geen eendagsvlieg was. Fans begonnen zich af te vragen of dit de meest complete renner was sinds de groten van vroeger.
Als er nog twijfel bestond, veegde van Aert die weg op het grootste podium van allemaal. Zijn prestaties in de Tour de France zijn legendarisch geworden: sprinten met de besten, bergetappes winnen en zelfs specialisten verslaan in de tijdrit. In 2022 pakte hij de groene trui in het puntenklassement, een bewijs van zijn consistentie over drie loodzware weken. Datzelfde jaar was hij de ultieme ploegmaat, die Jonas Vingegaard naar de eindzege hielp en toch zelf glorie wist te grijpen. Weinig renners zijn erin geslaagd persoonlijke ambities en teamdoelen zo succesvol in balans te brengen.
Toch is van Aerts carrière niet zonder pijn geweest. Hij heeft zware valpartijen, blessures en ziekten doorstaan die zijn ambities doorkruisten. In de afgelopen seizoenen vocht hij om terug te keren naar zijn topvorm, soms net tekortschietend voor de zeges die fans van hem verwachtten. De grote Monumenten zoals Parijs–Roubaix en de Ronde van Vlaanderen, koersen waarvan hij droomt om ze te winnen, zijn ondanks meerdere nauwe missers nog buiten bereik gebleven. Hij heeft toegegeven dat hij moet blijven geloven in zichzelf en benadrukt dat de doelen die hij nog niet heeft bereikt zijn grootste motivatie zijn.
Wat van Aert onderscheidt, is niet alleen de overwinningen maar de manier waarop hij ze behaalt. Zijn grootsheid wordt gemeten in zijn aanpassingsvermogen, in de mogelijkheid om de ene dag tegen pure sprinters te strijden en de volgende dag klimmers in de Alpen te volgen. Het zit in zijn tomeloze werkethiek, zijn trouw aan Visma Lease a Bike en zijn openheid over de mentale uitdagingen van topsport. Waar veel atleten gesloten zijn, spreekt van Aert openhartig over druk, teleurstelling en het vuur dat hem nog steeds drijft. Fans zien niet alleen een kampioen, maar een mens die dezelfde twijfels en triomfen doormaakt als ieder ander, alleen dan op het grootste podium ter wereld.
Terwijl hij vooruitkijkt naar de volgende hoofdstukken van zijn carrière, weet van Aert dat zijn prestaties al legendarisch zijn, maar hij weet ook dat zijn verhaal nog niet compleet is. Parijs–Roubaix, de Ronde van Vlaanderen, nog een groene trui in de Tour de France en misschien zelfs een wereldtitel op de weg zijn de prijzen die nog steeds in zijn gedachten schitteren. Voor alles wat hij al heeft bereikt, spreekt van Aert niet als een man die tevreden is, maar als iemand die onafgemaakt werk najaagt. Dat kan wel eens de grootste belofte van allemaal zijn.
Wout van Aert heeft al bewezen dat hij een van de meest veelzijdige renners van zijn generatie is. Als zijn reflecties iets duidelijk maken, dan is het dat zijn beste hoofdstukken misschien nog geschreven moeten worden, en wielerfans over de hele wereld zullen kijken, wachten en juichen voor wat nog komt.