Toen ik Roxanne voor het eerst ontmoette, zal ik eerlijk zijn: ik was niet meteen onder de indruk. In die fase van mijn leven draaide alles om wielrennen. Mijn wereld bestond uit trainingsschema’s, wedstrijden, herstellen en verder niets. Relaties stonden niet bepaald bovenaan mijn lijst. Maar Roxanne had iets wat anders was. Ze was niet luidruchtig, ze zocht geen aandacht, en ze probeerde niet onder de indruk te zijn van de levensstijl die mijn carrière met zich meebracht. Ze was rustig, nuchter en oprecht. In het begin wist ik niet goed wat ik ervan moest denken.
Maar na verloop van tijd begon ik te merken hoe echt ze was. In een sport waarin prestaties en imago vaak de boventoon voeren, viel haar eerlijkheid op. Ze zag mij niet alleen als renner; ze zag mij als mens. Ze was niet alleen trots na een overwinning, en ze liet zich niet ontmoedigen door tegenslagen. Die echtheid—die stille kracht—was iets wat ik zelden had meegemaakt.
Een moment dat voor mij echt alles duidelijk maakte, was tijdens het WK in Australië in 2022, toen alles mis leek te gaan. Ik bracht een nacht door op het politiebureau, en Roxanne bleef buiten wachten tot ik weer vrijgelaten werd. Ze week geen moment van mijn zijde, ook al waren de omstandigheden moeilijk en onzeker. Die loyaliteit vergeet je nooit meer.
Naarmate onze relatie groeide, groeide ook het leven dat we samen hebben opgebouwd. We wonen samen in België met onze hond Lola. Roxanne had een eigen carrière, maar besloot haar werk bij Porsche achter zich te laten om ons op een andere manier te steunen. Ze regelt de dingen die de meeste mensen nooit zien—de dagelijkse organisatie, de planning, het regelwerk—zodat ik mij volledig op mijn sport kan richten. Het is geen kleine opoffering, en ik weet hoeveel ze heeft gegeven voor ons.
We hebben nog geen kinderen, maar wat we wél hebben is balans. Roxanne heeft me geleerd om af en toe gas terug te nemen, iets wat ik vroeger nooit deed. Ze hecht veel waarde aan rust en regelmaat, en soms liggen we al om negen uur ’s avonds in bed. Het klinkt eenvoudig, maar het heeft mijn leven gezonder, stabieler en duurzamer gemaakt. Bij haar heb ik geleerd dat vertragen niet betekent dat je je ambitie verliest—het betekent dat je kracht vindt in evenwicht.
Wat onze liefde zo sterk maakt, is dat we elkaar nooit hebben willen veranderen. Ik ben gedreven en vaak rusteloos, altijd bezig met mijn volgende doel. Zij is stabiel, rustig en geaard. Die verschillen scheiden ons niet—ze vullen elkaar aan.
Als ik terugkijk, besef ik dat het nooit draaide om een plotselinge vonk of een spectaculair begin. Het ging om gesprekken, om vertrouwen, en om de manier waarop Roxanne er altijd voor mij was. Wat rustig begon, is uitgegroeid tot iets veel diepers dan ik ooit had gedacht—een liefde gebouwd op eerlijkheid, loyaliteit en een kracht die alleen maar sterker wordt met de tijd.