Wout van Aert Reflecteert op Teamgeest: “Er Zijn Momenten Na een Etappekoers Dat We Allemaal Uitgeput Zijn, Verhalen Delen en Grapjes Maken”
De Belgische wielerster Wout van Aert heeft zich uitgesproken over de unieke band die ploeggenoten delen na zware etappekoersen. In een openhartige reflectie benadrukte de veelzijdige Jumbo–Visma-renner dat sommige van de meest memorabele momenten in het profwielrennen zich niet per se op de fiets afspelen, maar juist in de rustige uren na afloop van de koers.
“Er zijn momenten na een etappekoers dat we allemaal uitgeput zijn, verhalen delen, grapjes maken, zoals Jonas Vingegaard zei,” legde Van Aert uit. Zijn woorden vatten de essentie samen van wat wielrennen zo’n mensensport maakt: de mogelijkheid om plezier en kameraadschap te vinden, zelfs na de zwaarste inspanningen.
Voorbij de Pijn van de Koers
Voor renners als Van Aert en zijn ploeggenoten eisen meerdaagse wedstrijden zoals de Tour de France, Parijs-Nice of het Critérium du Dauphiné alles: fysieke kracht, mentale weerbaarheid en tactische precisie. De dagelijkse belasting laat de renners uitgeput achter, zowel door de intensiteit van de koers als door het voortdurende reizen. Toch is het juist in die uitputting dat vriendschappen worden gesmeed.
Van Aert beschrijft avonden met ploeggenoten waarin vermoeidheid verandert in luchtige verhalen. Er worden grappen gemaakt, persoonlijke anekdotes gedeeld en rivaliteiten verdwijnen even naar de achtergrond. Het is een herinnering dat achter de helmen, zonnebrillen en rugnummers jonge mannen schuilgaan die dezelfde hoogte- en dieptepunten beleven, zowel professioneel als persoonlijk.
De Echo van Jonas Vingegaard
Van Aerts verwijzing naar Jonas Vingegaard, zijn Tour de France-winnende ploeggenoot, onderstreept hoezeer deze gedeelde ervaring binnen de ploeg leeft. Vingegaard heeft eerder al aangegeven dat wielrennen niet alleen draait om het najagen van gele truien of etappezeges; het gaat ook om de vriendschappen en het onderlinge vertrouwen die onderweg worden opgebouwd.
De Deense kampioen, bekend om zijn rustige houding, heeft vaak benadrukt hoe belangrijk het is dat ploeggenoten ook buiten de fiets met elkaar verbonden zijn. Volgens Vingegaard zijn juist die momenten van lachen en saamhorigheid de bron van de kracht van het team tijdens de zwaarste koersen.
Een Cultuur van Samenhorigheid
Team Jumbo–Visma heeft niet alleen de reputatie opgebouwd van tactische briljantheid en een onvermoeibare jacht op overwinningen, maar ook van een cultuur van samenhorigheid. Van Aerts woorden laten zien waarom de ploeg zo’n geduchte kracht in het internationale wielrennen is geworden. Het draait niet alleen om wattages of trainingsschema’s, maar om het menselijke aspect—de late avondlachen, de eerlijke gesprekken en het vertrouwen dat groeit in hotelkamers en ploegbussen.
Van Aert zelf, een van de meest veelzijdige renners van zijn generatie, weet hoe belangrijk teamgeest is. Of hij nu zijn eigen kansen opoffert voor Vingegaard in de bergen, of zelf op jacht gaat naar zeges in de voorjaarsklassiekers, hij belichaamt de balans tussen individuele ambitie en collectief succes.
Meer Dan Alleen Wielrennen
Zijn reflectie biedt ook een blik op de menselijke kant van het profwielrennen, die vaak overschaduwd wordt door het spektakel van de koers. Fans zien de glorie van podia, truien en trofeeën, maar zelden de stille momenten daarna. Van Aerts herinnering is dat juist die uren na de koers—gevuld met vermoeidheid, grappen en gedeelde maaltijden—net zo’n belangrijk onderdeel zijn van de sport als de zeges zelf.
Vooruitkijken
Terwijl de wielerkalender in hoog tempo doorgaat, zullen Van Aert en zijn ploeggenoten opnieuw tot het uiterste gaan. Maar zoals zijn woorden suggereren, zijn het misschien niet altijd de zwaarste beklimmingen of de snelste sprints die het meest bijblijven. Het zijn wellicht de lachbuien in een hotelkamer na een loodzware etappe, de grappen in de ploegbus, of de kameraadschap die vermoeidheid verandert in iets waardevols.
In het wielrennen, net als in het leven, zijn het deze gedeelde menselijke ervaringen die het lijden de moeite waard maken.