NEDERLANDSE🇳🇱 VERTALING ONDER TGIS
Wout Van Aert, one of Belgium’s most celebrated cyclists, is no stranger to both the triumphs and hardships that come with professional sports. However, one of the most emotional moments of his career occurred when he spoke publicly about his mother’s battle with cancer and her declining health condition. The impact of her diagnosis was felt not just by him, but by his entire family, as well as his supporters, who saw a deeply personal side to the athlete they admired.
It was in 2022 that Van Aert’s mother, who had always been a pillar of support in his life, was diagnosed with cancer. The news hit Van Aert hard. Known for his stoic and focused demeanor in the midst of competition, he struggled to come to terms with his mother’s illness. His connection with his mother was deeply personal and profound; she had been a constant source of encouragement and emotional stability throughout his rise in the cycling world. It was clear to those around him that this was a moment that would test him in ways no race ever could.
In an emotional interview, Van Aert opened up about his mother’s health, expressing the weight of seeing someone so strong and supportive falter under the heavy burden of illness. “It’s hard, you know, to watch someone who has always been your rock go through something so difficult. She’s always been there for me, through every race, every challenge, always in my corner. And now, to see her face something like this…it’s difficult to put into words,” he confessed.
The vulnerability Van Aert showed during this time was rare for someone whose public persona had often been defined by strength and resilience. In the world of professional sports, athletes are often expected to push their emotions aside and focus solely on the competition, but for Van Aert, his family was everything. Cycling had always been a part of his identity, but his role as a son, as a family member, was a source of greater meaning.
The news of his mother’s cancer diagnosis came during a pivotal period in his career, and it shook him to his core. With races to focus on and his personal life pulled in another direction, he found himself torn between his professional responsibilities and the need to be with his family during such a trying time. Van Aert, who was preparing for the Tour de France and other major events, took time away from racing to be with his mother. “I had to make a choice,” he said, “and being with her, being there for her, was what I needed to do.”
Despite his desire to support his mother, he also found that cycling became a form of escape, a place where he could channel his emotions into performance. Van Aert admitted that during his races, thoughts of his mother’s health were never far from his mind. He raced not just for victory, but for her, hoping that his success on the bike could offer some comfort or a moment of pride during such a difficult time for her.
The emotional toll of balancing his career and his family life during this period was immense. He spoke openly about how the experience changed his perspective on life and sport. “You realize that there’s more to life than winning races,” he said. “Of course, cycling is everything for me, but family, health, and the people we love — they’re the true foundations of everything. This is what matters in the end.”
As his mother’s condition continued to decline, Van Aert continued to speak out about the emotional toll it had on him, sharing moments of both pain and hope. “You’re never prepared for something like this. It’s tough, but I have so much gratitude for the love and strength she’s always shown me. I will continue to fight, both on and off the bike, for her,” he shared during one of his more reflective moments.
Through this difficult period, Van Aert not only found strength within himself but also received an outpouring of support from the cycling community and fans worldwide. It was a reminder that even the strongest athletes face the same personal struggles that others do — struggles that often leave them feeling helpless. Yet, it was also a testament to his resilience, the love he had for his mother, and the strength of their bond.
Wout Van Aert’s emotional openness about his mother’s declining health due to cancer revealed a more human side of the athlete. While he continued to race and chase victories, he reminded everyone that at the end of the day, it is family, love, and personal connections that give meaning to life, far beyond the success one achieves in sport.
NEDERLANDSE🇳🇱 VERTALING ONDER TGIS
Wout Van Aert, een van de meest gevierde wielrenners van België, is geen onbekende van zowel de triomfen als de ontberingen die gepaard gaan met professionele sporten. Een van de meest emotionele momenten van zijn carrière vond echter plaats toen hij in het openbaar sprak over de strijd van zijn moeder tegen kanker en haar afnemende gezondheidstoestand. De impact van haar diagnose werd niet alleen door hem gevoeld, maar door zijn hele familie, evenals zijn supporters, die een diep persoonlijke kant zagen van de atleet die ze bewonderden.
Het was in 2022 dat de moeder van Van Aert, die altijd een steunpilaar in zijn leven was geweest, de diagnose kanker kreeg. Het nieuws raakte Van Aert hard. Bekend om zijn stoïcijnse en gefocuste houding te midden van de competitie, worstelde hij om de ziekte van zijn moeder te verwerken. Zijn band met zijn moeder was diep persoonlijk en diepgaand; ze was een constante bron van aanmoediging en emotionele stabiliteit geweest tijdens zijn opkomst in de wielerwereld. Het was duidelijk voor de mensen om hem heen dat dit een moment was dat hem op een manier zou testen die geen enkele race ooit zou kunnen.
In een emotioneel interview sprak Van Aert openhartig over de gezondheid van zijn moeder, waarbij hij de druk uitdrukte om iemand die zo sterk en behulpzaam was te zien wankelen onder de zware last van ziekte. “Het is moeilijk, weet je, om iemand die altijd je rots in de branding is geweest, zoiets moeilijks te zien doormaken. Ze is er altijd voor me geweest, tijdens elke race, elke uitdaging, altijd in mijn hoek. En nu, om haar gezicht zoiets te zien… het is moeilijk om in woorden te vatten,” bekende hij.
De kwetsbaarheid die Van Aert in deze tijd toonde, was zeldzaam voor iemand wiens publieke persoonlijkheid vaak werd gedefinieerd door kracht en veerkracht. In de wereld van de professionele sport wordt van atleten vaak verwacht dat ze hun emoties opzijzetten en zich uitsluitend op de competitie richten, maar voor Van Aert was zijn familie alles. Wielrennen was altijd een deel van zijn identiteit geweest, maar zijn rol als zoon, als familielid, was een bron van grotere betekenis.
Het nieuws van de diagnose kanker bij zijn moeder kwam tijdens een cruciale periode in zijn carrière, en het schudde hem tot in zijn kern. Met races om zich op te concentreren en zijn persoonlijke leven dat een andere kant op ging, werd hij verscheurd tussen zijn professionele verantwoordelijkheden en de behoefte om bij zijn familie te zijn in zo’n moeilijke tijd. Van Aert, die zich voorbereidde op de Tour de France en andere grote evenementen, nam tijd vrij van racen om bij zijn moeder te zijn. “Ik moest een keuze maken”, zei hij, “en bij haar zijn, er voor haar zijn, was wat ik moest doen.”
Ondanks zijn verlangen om zijn moeder te steunen, ontdekte hij ook dat fietsen een vorm van ontsnapping werd, een plek waar hij zijn emoties kon kanaliseren in prestaties. Van Aert gaf toe dat hij tijdens zijn races nooit ver van de gezondheid van zijn moeder dacht. Hij racete niet alleen voor de overwinning, maar ook voor haar, in de hoop dat zijn succes op de fiets wat troost of een moment van trots kon bieden in zo’n moeilijke tijd voor haar.
De emotionele tol van het in evenwicht brengen van zijn carrière en zijn gezinsleven in deze periode was immens. Hij sprak openlijk over hoe de ervaring zijn perspectief op het leven en de sport veranderde. “Je realiseert je dat er meer is in het leven dan het winnen van races”, zei hij. “Natuurlijk is fietsen alles voor mij, maar familie, gezondheid en de mensen van wie we houden — dat zijn de ware fundamenten van alles. Dat is wat er uiteindelijk toe doet.”
Terwijl de toestand van zijn moeder bleef verslechteren, bleef Van Aert zich uitspreken over de emotionele tol die het op hem had, en deelde hij momenten van zowel pijn als hoop. “Je bent nooit voorbereid op zoiets. Het is zwaar, maar ik ben zo dankbaar voor de liefde en kracht die ze me altijd heeft getoond. Ik zal blijven vechten, zowel op als naast de fiets, voor haar,” deelde hij tijdens een van zijn meer reflectieve momenten.
Tijdens deze moeilijke periode vond Van Aert niet alleen kracht in zichzelf, maar ontving hij ook een stortvloed aan steun van de wielergemeenschap en fans wereldwijd. Het was een herinnering dat zelfs de sterkste atleten dezelfde persoonlijke problemen hebben als anderen — problemen waardoor ze zich vaak hulpeloos voelen. Toch was het ook een bewijs van zijn veerkracht, de liefde die hij voor zijn moeder had en de kracht van hun band.
Wout Van Aerts emotionele openheid over de afnemende gezondheid van zijn moeder door kanker onthulde een menselijkere kant van de atleet. Terwijl hij bleef racen en overwinningen nastreefde, herinnerde hij iedereen eraan dat het uiteindelijk familie, liefde en persoonlijke connecties zijn die betekenis geven aan het leven, veel meer dan het succes dat men behaalt in de sport.